De trekking - door Marc

14 april 2013 - Pokhara, Nepal

Madeleine ziet het als eerste. De wolken laten voorzichtig een stukje van een besneeuwde bergtop zien: de Annapurna South. Niemand anders dan Madeleine had het als eerste mogen ontdekken, ze wil zo graag de bergen zien na de stofwolk die ons al sinds het begin van onze reis in Nepal omringt. We zijn dan al zo'n vijf uur onderweg. Hoe dichter we bij onze eindbestemming komen - het bergdorpje Ghandruk - hoe meer we zien.

Daar is de Fishtail!

In Ghandruk wordt de zware, maar fantastische eerste dag, beloond met een heldere hemel. De zon verdwijnt langzaam achter het Himalayagebergte. Jezus, wat mooi.

Koen, Floor en Fien zagen ertegen op, drie dagen door de bergen lopen. Maar hoe leuk vinden ze het. Bishnu, onze gids, en Parkass, onze porter, dragen bij aan de feestvreugde. Wat een leuke lui. Fien loopt veel, maar lift ook stukken mee op Parkass' schouders. Het is hartverwarmend om Fien aan zijn hand te zien lopen.

De tweede dag, als we in Tolka overnachten, in weer een basic, maar net zo leuk guesthouse als de eerste dag, zien we vooral wolken. We krijgen een spectaculaire zonsondergang maar geen bergen te zien. 'Het uitzicht is hier ook niet zo boeiend', denk ik. Madeleine bewijst hoe verkeerd die aanname is wanneer ze om zes uur 's ochtends het gordijn opzij schuift. Machtig verrijst daar de Annapurna South, in de opkomende zon. Joehoe!!

Wat een geluk. Hiervoor kwamen we naar Nepal. De eerste dagen zijn we bezorgd, 'krijgen we dan geen bergen te zien?' Hoe mooi is het als we op dag drie bovenaan staan, en nu ook de top van de Annapurna I zien, een dikke acht kilometer hoog. En plotseling ook weer de Fishtail.

Het is soms zwaar. Koen heeft het de eerste dag na de lunch moeilijk. Floor begint moeizaam aan de derde dag. Maar ze slaan zich er lachend doorheen, ze genieten. Koen sjouwt een boomtak van vier meter met zich mee de berg op. Niemand weet waarom. Floor geniet van verhalen over Willem van Oranje, de eerste missionarissen en de Romeinen in Utrecht.

We lopen nu moeizaam de trap op naar onze hotelkamers, maar hoe fantastisch was het. We hebben weer een hoogtepunt te pakken.

Foto’s

4 Reacties

  1. Gisela en Jo:
    14 april 2013
    Weer een super verslag, dank!
  2. Oma Ria en opa Jacques:
    14 april 2013
    Een droom die uit komt!! Xx
  3. Maryse:
    15 april 2013
    Mooi verhaal!
  4. René:
    15 april 2013
    ik weet hoe jullie je hebben gevoelt na het zien van die reuzen....super