De Chinese invloed - door Marc (voor Bertrand)

De Chinese invloed in Azië is groot. Elke Cambodjaan, Laotiaan en Sri Lankees die we hier over spreken vindt dat helemaal niets. Een aspect van deze invloed is dat China Azië overspoelt met goedkope producten. Als de zwabber breekt van de hoteleigenaar, sneert hij gelijk: 'made in China'. Iemand anders vertelt hoe een paar jaar geleden overal in Vientiane zaakjes opdoken die motobikes van Chinese makelij verkochten, spotgoedkoop. Iedereen kocht die moto's, en natuurlijk gingen ze binnen no time kapot. Nu spaart iedereen wat langer door voor een fatsoenlijke moto en zijn alle Chinese motowinkeltjes weer verdwenen.

Ik beaam beide keren hun verhaal door te vertellen dat mijn kinderen ook weten dat het door oma Marianne uit Dubai meegebrachte Chinese speelgoed niet langer dan twee dagen meegaat. Dat ze daar in het begin verdrietig van werden, maar nu roepen: 'ach, het is ook gemaakt in China'.

China heeft veel nodig, en net als in Afrika koopt het land in Azië veel land en bedrijven. In de jungle horen we constant cirkelzagen. De bomen schijnen grotendeels door Chinese bedrijven te worden gekapt. Ook rubberplantages en grondwinningsbedrijven zijn steeds vaker in Chinese handen. In Sri Lanka rijden we op een Chinese tolweg en wordt de haven nabij Tissa door Chinezen gebouwd.

Het maakt de Chinese invloed erg tastbaar. Ik vind het eigenlijk best bedreigend, merk ik.

Ondanks het invliegen van Chinese werknemers profiteert de lokale economie op korte termijn vaak van de Chinese aanwezigheid. Het probleem is dat de grote buur weinig begaan lijkt met lot van de landen waarin het 'investeert'. De eigen behoefte lijkt primair van belang. Verschillende rijkere Aziatische landen hebben sociale projecten lopen in armere Zuid-Oost Azische landen. In Vientiane loop ik door een groot park, aangelegd met steun van Zuid-Korea. Ik zie verschillende scholen die steun krijgen van Japan. En ook de bouw van een tempel aan de Sri Lankaanse kust ter nagedachtenis van de tsunami, is met Japans geld gebouwd.
Ik heb nog geen enkel Chinees voorbeeld gezien.

Misschien komt het doordat China pas recent grote veranderingen heeft ondergaan en is het land nu, als recente grootmacht van betekenis, vooral met zichzelf bezig. Misschien verandert hun sociale politiek op termijn.
Tja...
Ik las laatst een analyse over de teruggave van Hongkong. In 1898 kwamen Groot-Brittannië en China overeen dat Hongkong 100 jaar in Brits bezit zou blijven. De Britten vierden dit als overwinning. De Chinezen ook, ze hoefden slechts 100 jaar te wachten op Hongkong.

China heeft geduld. Het lijkt erop dat het land vooral voor aan zichzelf denkt, op korte en op lange termijn.